Lose Out

زندگی آدما سرشار از پستی و بلندی های زیادیه که هر کدوم یه نوعی داره و نحوه برخورد و تحمل هر کدوم یه راه و روشی داره ...
نمیدونم شایدم اشتباه میکنم ولی به عقیده ی من بیشترین شکست زمانیه که به پستی بلندی های عاطفی برسی از درون خردت می کنه پژمرده میشی مایوس نا امید نگران، همیشه تو تنهاییت یه دلهره ای داری ...
آره منم اشتباه کردم منم گناهکارم منم درست تصمیم نگرفتم منم چیزایی که باید باشه تا بتونم یه ارتباط رو نگه دارم نداشتم ولی تنها چیزی که همیشه داشتم و پیش خودم بهش افتخار می کنم این بود که حتی زمانی که زیر فشار و اجبار باید حرفی رو میزدم که خوشحالش کنم امیدوارش کنم کمکش کنم، زدم، حتی اگه تو اون زمان غلط بود، تو دلم واقعا دوسش داشتم ....
افکارم پریشونه الان واقعا کم آوردم یه خلاء ئی رو حس میکنم ...
نتیجه اینکه تنها روابط عاطفی احساسیه که نمی تونی مثل همیشه یه تز بدی و درستش کنی، همه مشکلاتمو هر طور بود حل کردم، پیش رفتم، کنار زدم ولی الان ....!
خدا حفظت کنه همیشه و هرجایی که هستی حتی الانی که قرار نیست باشی .....